E nöie Wäg.....

I dänke, das es nüt abwägigs isch, statt immer nume im bishärige Trott wyters z'gah, es mau e nöie, angere Wäg yzschlah. Genau das hani jitze im Sinn. So wie i däm Biud da links isch dr Wäg ir Nechi no rächt klar, aber je wyter hingere me luegt, desto unklarer wirds, wonär äch düregeit. U genau so ischs ja doch o i üsem Läbe. Me weiss ja nie vo Aafang ah was eim blüejt u was eim so aus begägnet ufeme Wäg.
Me chönnt us Bequemlechkeit oder villecht o chly us Angscht ja o eifach blibe stah u dä Wäg wo da vor eim ligt eifach nid beschritte. Das wär aber äuä o nid ds gäube vom Ei - oder? I ha mi jetzt uf jedefau entschlosse, e nöie Wäg zgah unes Kapitu i mim Läbesbuech mit dene Yträg hie im Blog abzschliesse. Es isch es Kapitu wo über zwänzg Jahr vo mim hütige Läbe prägt het. Zue gäh i bi i dere Zyt o starch gwachse u ryfer worde u glych bini itze sehr froh, das i dä Wäg - wo bau chly strube u steinige isch worde - cha verlah une nöie gah. Dänkt hanis zwar nid, das i scho jitze die Entscheidig muess träffe, woni wott düreluufe - aber d'Vernunft u mi Verstang hei mer gseit was ds Richtige isch. Uf äim Wäg hätt i sicher no e Unfau boue, so wie dä isch beschaffe gsy. Henu, entschiede isch entschiede u i bi jtze rächt froh drüber, dasi das gmacht ha. Es tüecht mi es sig ume vei e chly es gmüetlechs Wandere u was mi o sehr fröit, i cha ume gradus luege u gseh drdür d'Schönheit vor Natur. Das ewige müesse ufe Bode luege, dasi ob dene Chempe nid öppe no e Misstritt mache isch itze gottlob verby. Guet - i weiss ja de o nid wie lang dä Wäg woni itze gah, subere u passierbare isch. Viellecht gits o hie scho bau wider e Überraschig? Uf jede Fau han mer vorgnoh, d'Situation geng früsch aazluege u när z'entscheide was i wott. Sicher isch o, das i nieme uf dä aut Wäg zrügg wirde gah u drum isch dä Wägabschnitt itze gschlosse u im Kapittu hets bim letzte Satz es grosses PUNKT.

Woni hüt no chly dür ds schöne Ämmitau gschpaziert bi, bini amene Huus verby cho, wo zum Thema Wäg ono öppis schöns gschtange isch. Es hett gheisse:

" Es jedes wo da düregeit isch ungerwägs i d'Ewigkeit.
B'hüet di Gott bis lang no zwäg, chum wieder einisch dür dä Wäg."

Das hett mi no schön düecht, das z'läse. U für dä Wäg woni hüt glüffe bi, het das durchus zuetroffe. I hoffe i chöng ume eis dür dä Wäg gha. U wie gsehts uf öiem Wäg de so us?