Samstag, 21. November 2009

Dr Näbel chunnt........

.....'s faht afa chalte, mir müesse abe mit em Veh.
Dr Winter wott bald Yzug halte, me gseht itz d'Sunne sälte meh."

So faht das Liedli aa, "Abschied vor Alp" vom unvergässene Bärner Jodler, Werner Zwahlen.

Näbu - das isch ganz öppis Eigenartigs aber glychzytig o Faszinierends. I has hüt ume däicht, woni so dür Näbu b'hangeni Gägende gfahre bi. Är chunnt ja meischtens uf lyse Sohle chy z'schlyche. Dert wo vorhär no e lüchtendi Farbepracht i de Wäuder z'gseh isch gsy, wird uf z'Mau alles gröitschelig u matt. Das Ganze überchunnt när sone "geischterhafti" Usstrahlig. Mi cha grad luege us förmlech gspüre, wie d'Stimmig wächslet - es isch ufne Wäg gfürchig schön. Bsungers schön fingeni so Näbelfäuder, wo übere Bode yschlyche oder weme höch ob überem Näbumeer cha d'Sunne gniesse.

Werum gits äch Näbu??? Auso mir isch scho klar, dass sech das physkalisch laht la erkläre. Mir isch da aber no öppis angers im Chopf. Chönnts äch nid so e Art Zeiche sy? Mir faut zum Bispiel uf, dass weme i Gebiet geit ga loufe wo dicke Näbu isch, es sehr, sehr ruehig isch u d Hektik wyt wäg isch. Söu dr Näbu üs villecht häufe chly abezfahre? Es chunnt mer fasch so vor, wie weme emene Chefig mit Wäuesittiche mit eme Tuech tuet abdecke, für das si de schwyge. Dr Näbu stiut üs o d'Wermi vor Sunne u laht üs la früüre. Isch das o e Hiwiis, das mer villecht ume chly dankbarer si, Sunne dörfe z'ha oder üs bewusst z'wärde was sy üs eigentlech bedütet? Dr Näbu stiut üs o d'Farbe u macht aues glych - grau u läär. O da chönnte mer chly drüber nachedänke.

I ha mi o scho gfragt, öbs äch i üs Mönsche o Näbu git? Blödi Frag, wärdet dir itze sicher däiche - aber es gits sicher. Es heisst eifach nid Näbu sondern Depression. O die schlycht sech a, nimmt eim d'Wermi, laht Farbe la erblasse u macht, das aus glych isch...........

Ja - es isch interessant, weme da chly drüber nachedänkt. Dr Näbu het aber o sys Guete. Mir gfauts zum Bischpiu so düre Näbu z'loufe u die füechti Luft yzschnufe. Mi tüechts aube, es tüeg eim grad düreputze. Oder o, wes chautet u sech dr Näbu de a de Böim u Strücher i Biecht umwandlet u so wunderschöni Landschaftsbiuder zouberet.

I wett mi "Näbu-Blog" abschliesse, mit emene Gedicht vom Hugo Salus


Mein Baum im Nebel

Von einem grauen Nebeltag befangen,
Liegt tot die Welt und war noch gestern klar.
Mein Häuschen ist mit Trauerflor umhangen
Und seine Augen trübt ein grauer Staar.

Mein Baum, der so vertraulich seine Hände
Zum Fenster mir gereicht, Freund, suchst du mich?
Nun tastest du wohl ängstlich an die Wände
Des grauen Hauses, ach, und fürchtest dich!

Ich will ein Lichtlein in mein Fenster stellen,
Damit du siehst, ich schick' dir Kunde zu,
Und daß du fühlst, wir sind im Grau Gesellen,
Und ich bin einsam, trüb und bang, wie du ...

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen